همه چیز درباره سگ پامرانین (انواع نژادها، نگهداری، تغذیه و بیماری)

سگ پامرانین یک نژاد سگ کوچک با جثه ای جمع و جور از منطقه Pomerania در اروپا است وبه عنوان موجودی هوشیار، باهوش، پرانرژی با طبیعتی بانشاط شناخته می شود و اغلب رفتاری با اعتماد به نفس و کنجکاو از خود نشان می دهند که باعث محبوبیت آنها به عنوان سگ های همراه می گردد. پامرانیان ها رنگ ها و طرح های مختلفی داشته و برای حفظ ظاهر مجلل خود نیاز به نظافت منظم دارند.

ما در این مقاله همه چیز درباره خصوصیات، خرید غذای سگ مناسب این نژاد و شرایط نگهداری سگ پامرانین را بررسی خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

تاریخچه سگ پامرانین

سگ پامرانین، همانطور که امروز می شناسیم، در اصل از خانواده سگ های اسپیتز و نسخه کوچک شده آنها در منطقه یخ زده قطب شمال ایسلند است. این سگ‌های اسپیتز بسیار بزرگ‌تر از سگ‌های پوم مدرن است و هدف اصلی آنها گله‌داری، کشیدن سورتمه و نگهبانی بود و در ایتالیا از آنها برای مراقبت از وسایل صاحبشان استفاده می شد.

در سال 1888 اولین بار سگ پامرانین به دلیل علاقه وافر ملکه ویکتوریا از ایتالیا وارد انگلستان شد. عشق ویکتوریا به پامرانین ها، به ویژه سگ های کوچکتر، الهام بخش علاقه مندان به سگ های انگلیسی شد تا شروع به پرورش پوم های کوچکتر کنند. از سال 1900 تا 1930، پامرانین ها اغلب بیشترین تعداد ورودی را در نمایشگاه سگ کرافتز، مسابقات قهرمانی ملی بریتانیا داشتند. امروزه بسیاری بر این باورند که ملکه ویکتوریا الهام‌بخش پرورش پامرانین‌های کوچک‌تر بوده است.

ویژگی ظاهری پامرانین

آنها معمولاً حدود 7 تا 12 اینچ قد دارند و می توانند بین 3 تا 7 پوند وزن داشته باشند. برخی از پامرانین ها مانند اجداد خود بزرگتر هستند و وزن آنها تا حدود 14 پوند نیز می رسد. یکی دیگر از ویژگی های متمایز پامرانین، پف مجلل خز دور سینه و گردن آنها است.

پامرانین ها سر گوه ای شکل با گوش های ایستاده دارند. چشمان تیره و بادامی شکل آنها از هوش و کنجکاوی برق می زند. بینی آنها می تواند تیره یا همرنگ خزشان باشد. پامرانین ها در طیف گسترده ای از رنگ ها وجود دارند که قرمز، نارنجی، سفید یا کرم، آبی، قهوه ای یا سیاه رایج ترین آنها هستند.

انواع نژاد سگ پامرانین

1. سگ پامرانین روباهی

پامرانین روباهی جمجمه گرد و گنبدی شکل، پوزه کشیده و بلند و گوش‌های نوک‌تیز و مثلثی کوچک دارد که آن را شبیه روباه می‌کند.

2. سگ پامرانین خرسی

پامرانین خرسی یکی از پرطرفدارترین انواع سگ پامرانین است و به گونه ای پرورش داده می شوند که پوزه های کوتاه تر، صورت های گردتر و چشم های درشت نزدیک به پوزه داشته باشند. معمولاً وزن پامر خرسی از روباهی و عروسکی کم‌تر است. داشتن پوزه کوچک باعث ایجاد برخی بیماری‌های تنفسی در این گونه شده است و به دلیل کوچک بودن صورت، سگ به سندروم براکیوسفالیک مبتلا می‌شود.

3. سگ پامرانین عروسکی

 پامرانین عروسکی یکی از معروف‌ترین انواع سگ پامرانین است. این نژاد دارای صورت و چشمان گرد، شفاف و درشت است. پوزه پامرانین عروسکی v شکل و کوتاه می باشد و می توانند از همان مشکلات سلامتی که در رابطه با پامرانین خرسی گفته شد، رنج ببرند.

4. سگ پامرانین فنجانی

این نژاد بیشتر به دلایل جذب مشتری پرورش داده می‌شود و بسیار نگران‌کننده می باشد، زیرا بیشتر پرورش‌دهندگان به جای سلامتی توله‌ها به اندازه و «ناز بودن» آنها توجه می‌کنند. پامرانین فنجانی زیر سه پوند وزن دارد و به دلیل وزن کم و جثه بسیار کوچک دچار مشکلات سلامتی زیادی می‌شود و اغلب در سنین پایین می میرد، زیرا اندام های آنها به درستی رشد نمی کند. آنها در معرض خطر بالای بیماری قلبی، مشکلات تنفسی، قند خون پایین، آرتریت، مشکلات کبدی، تشنج و هیدروسفالی (جمع شدن مایع در مغز) هستند.

5. سگ پامرانین میکس

این نژاد حاصل جفت‌گیری سگ پامرانین با سایر سگ‌ها است و چهره آن ترکیبی از پامرانین و سگ دوم می باشد. بسته به اینکه جفت‌گیری با چه نژادی انجام‌شده، نام سگ متفاوت است. برخی از مخلوط های رایج پامرانین ها عبارتند از : پامچی، پامسکی، پوماپو، بیچونارین، دامرانین، شیرامین.

نژادهای مخلوط به خودی خود لزوماً بد یا ناسالم نیستند. مشکل اینجاست که تنها انگیزه مردم برای پرورش این سگ ها پول است و اکثریت پرورش دهندگان هدف دیگری ندارند.

6. سگ پامرانین استاندارد

پامرانین استاندارد را می‌توان نژاد اصلی و خالص پامر دانست که با پوزه ای متوسط و گوش های نوک تیز توصیف می شود. چشم‌های آن‌ها بزرگ‌تر و پهن‌تر از چشم‌های روباه است و خز دوتایی آن‌ها می‌تواند یکی از چندین رنگ شناخته‌شده قرمز، نارنجی، کرم، سه‌رنگ، مشکی، قهوه‌ای مایل به زرد، آبی، آبی و سفید باشد.

از آنجایی که پامرانین استاندارد توسط AKC به رسمیت شناخته شده است، این تنوع به طور کلی سالم ترین نوع است که می توانید پیدا کنید.

شخصیت سگ پامرانین

پامرانین برونگرا، باهوش و سرزنده وعاشق ملاقات با افراد جدید هستند و با حیوانات دیگر به خوبی کنار می آیند. این موجودات ریزنقش هوشیار و از تغییرات محیط خود آگاه به خوبی آگاه بوده و معمولاً احساسات خود را با پارس کردن نشان می‌دهند و به همین دلیل سروصدای زیادی تولید می‌کنند. آن‌ها تا حدودی از قلمرو خود دفاع می‌کنند؛ بنابراین، ممکن است با شنیدن صداهای بیرون پارس کنند. در نتیجه، باید به آنها بیاموزید که پارس کردن را به دستور شما متوقف کنند، چرا که در غیر این صورت ممکن است تمام روز به این کار ادامه دهند. خلق و خوی آنها تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله وراثت، تربیت و اجتماعی شدن است پس تا جای امکان در زمان تولگی آنها را اجتماعی کرده تا به راحتی از پس تربیت آنها برآیید چرا که اجتماعی شدن آنها به شما کمک می کند تا مطمئن شوید که توله سگ شما به یک سگ خوب تبدیل می شود.

سلامتی و بیماری های نژاد سگ پامرانین

پامرانیان ها به طور کلی سالم هستند، اما مانند همه نژادها، مستعد ابتلا به برخی شرایط سلامتی هستند. همه پوم ها به یک یا همه این بیماری ها مبتلا نمی شوند، اما اگر به این نژاد فکر می کنید، مهم است که از آنها آگاه باشید.

از جمله مهمترین و رایج ترین بیماری هایی که ممکن است پامرانین ها به آنها مبتلا شوند عبارتند از:

آلرژی: برخی از پامرانین ها ممکن است از انواع آلرژی ها رنج ببرند، از حساسیت تماسی گرفته تا آلرژی غذایی. اگر پامرانیان شما پنجه های خود را می لیسد یا صورت خود را زیاد می مالد، ممکن است آلرژی داشته باشد، پس حتما او را به دامپزشک نشان دهید.

صرع: برخی از پامرانین ها دچار صرع شده و تشنج می کنند. در صورت بروز همچین مشکلی او را نزد دامپزشک ببرید تا مشخص شود چه درمانی مناسب است.

مشکلات چشمی: پامرانین مستعد ابتلا به انواع مشکلات چشمی از جمله آب مروارید، خشکی چشم و مشکلات مجرای اشک هستند. این مشکلات می تواند در سگ های بالغ جوان ظاهر شود و در صورت عدم درمان منجر به نابینایی می شود. در صورت مشاهده قرمزی، جای زخم یا پارگی بیش از حد با دامپزشک خود تماس بگیرید.

بیماری Legg-Perthes: این بیماری مفصل ران را درگیر می کند. بسیاری از نژادهای عروسکی مستعد ابتلا به این بیماری هستند. هنگامی که پامرانیان شما Legg-Perthes دارد، خون رسانی به سر استخوان ران (استخوان بزرگ ساق پا) کاهش یافته و باعث می شود سر استخوان ران که به لگن متصل است شروع به متلاشی شدن کند. معمولاً اولین علائم لگ پرتز که لنگیدن و آتروفی عضله پا است، زمانی رخ می دهد که توله سگ ها 4 تا 6 ماهه باشند.

در رفتگی کشکک زانو: این یک مشکل بسیار رایج برای پوم ها است. لوکساسیون به معنای دررفتگی یک قسمت آناتومیک (به عنوان استخوان در مفصل) است. لوکساسیون کشکک زمانی است که مفصل زانو (اغلب پای عقبی) به داخل و خارج از جای خود می لغزد و باعث درد می شود. این می تواند فلج کننده باشد، اما بسیاری از سگ ها با این وضعیت زندگی نسبتاً عادی دارند.

مشکلات دندانی: پوم ها مستعد مشکلات دندان و لثه و از دست دادن زودرس دندان هستند. پس لازم است مراقب مشکلات دندان باشید و پوم خود را برای معاینات منظم دندانپزشکی به دامپزشک ببرید.

مراقبت از پامرانین

پامرانیان ها در داخل خانه بسیار فعال هستند و از پیاده روی روزانه لذت خواهند برد اما  به یاد داشته باشید سگ پامرانین در برابر سرما بسیار مقاوم است، ولی گرما را دوست ندارد و زود دچار گرمازدگی می‌شود.

پوم ها عاشق بازی و یادگیری چیزهای جدید هستند و از مرکز توجه بودن لذت می برند، بنابراین آموزش ترفندها به آنها راهی عالی برای برقراری ارتباط با آنها و در عین حال تمرین و تحریک ذهنی آنها است. آنها دامنه توجه کوتاهی دارند، بنابراین جلسات آموزشی را مختصر و سرگرم کننده نگه دارید. هر زمان که او دستوری را به درستی انجام داد یا کار دیگری را انجام داد که دوست دارید، به پوم خود با ستایش، پذیرایی یا بازی پاداش دهید.

تغذیه سگ پامرانین

بهترین نوع غذا برای پامر، غذای خشک است، زیرا انواع ویتامین‌ها را دارد. پامر حساسیت‌های غذایی  زیادی دارد و بهتر است پس از مصرف هر نوع تغذیه رفتارهای او را زیر نظر بگیرید تا در صورت حساسیت به دامپزشک مراجعه کنید. شکلات، لبنیات، سیر، پیاز، کافئین از غذاهای سمی سگ‌ها هستند که با خوردن آن‌ها دچار حساسیت می‌شود.

برای تعیین میزان غذا باید به میزان فعالیت و متابولیسم بدن سگ توجه کنید. به طور کلی، سگ‌های کوچک‌تر از ۶ ماه به ۳ وعده‌ غذا در روز و سگ‌های بزرگ‌تر از ۶ ماه به ۲ وعده‌ غذا در روز احتیاج دارند. سگ‌های پامرانین روزانه به حدود 1/4 تا 1/2 فنجان غذای خشک احتیاج دارند.

کیفیت غذای سگی که خریداری می کنید نیز بسیار مهم است – هر چه غذای سگ بهتر باشد، کمتر نیاز دارید او را مجبور به خوردن غذای خود کنید. برای اطلاعات بیشتر در مورد تغذیه پامرانین خود، دستورالعمل های ما را برای خرید غذای مناسب، غذا دادن به توله سگ خود و تغذیه سگ بالغ ببینید.

سوالات متداول

آیا پامرانین ها انرژی بالایی دارند؟

پامرانین ها سطح انرژی متوسطی دارند و نباید آن را به دلیل جثه کوچکی که دارند دست کم گرفت و باید حداقل یک ساعت در روز فعالیت بدنی، از جمله پیاده روی و بازی با اسباب بازی داشته باشند.

آیا پامرانین باهوش است؟

پامرانین ها معمولاً بسیار دوستانه، بازیگوش، فعال و باهوش بوده و به راحتی آموزش می بینند؛ از صاحبان خود بسیار محافظت می کند و دوست دارد در اطراف آنها باشد. آنها در “هوش سگ ها” اثر استنلی کورن رتبه 23 را دارند، زیرا از هوش کاری عالی/اطاعتی برخوردار هستند.

پامرانین چند روز عمر می کند؟

امید به زندگی یک سگ پامرانین 12 تا 16 سال است. یک سگ پرورش یافته با رژیم غذایی همراه با ورزش مناسب مشکلات سلامتی کمی خواهد داشت. اگر پامرانین را مرتب و متناسب نگه دارید، سگی بسیار قوی و محکم است.