معرفی کامل سگ چاو چاو یا چائو چائو (نگهداری، خلق و خو )

سگ چاو چاو یک نژاد باستانی است که به دلیل ظاهر شیر مانند و زبان آبی-سیاه متمایزش شناخته می شود. این سگ با جثه متوسط تا بزرگ در چین متولد شده و تاریخچه ای غنی دارد که به هزاران سال قبل بازمی گردد. چاو چاو در ابتدا با اهداف مختلفی از جمله شکار، نگهبانی و کشیدن گاری ها پرورش داده می شدند اما امروزه، مردم در درجه اول آنها را به عنوان همراهان وفادار و حیوانات خانگی خانواده می شناسند. این سگ‌های سلطنتی ظاهری منحصربه‌فرد دارند که با ساختار محکم، یال شیر مانند و پوشش دوتایی ضخیم که در رنگ‌های مختلف از جمله قرمز، مشکی، آبی، دارچینی و کرم مشخص می‌شود.

 اجتماعی شدن و آموزش اولیه سگ چاو چاو بسیار مهم است. آنها سگ هایی به شدت وفادار هستند و از خانواده خود محافظت می کنند و این ماهیت آنها را به نگهبانان عالی تبدیل کرده است، زیرا آنها به صاحبان خود در مورد هر گونه تهدیدی هشدار می دهند. آنها ممکن است به اندازه سایر نژادها سرزنده نباشند، اما رفتار باوقار و فداکاری آنها، آنها را به همراهانی دوست داشتنی تبدیل می کند.

اندازه چاو چو

قد سگ چاو چاو در ناحیه شانه بین 17 تا 20 اینچ و وزن آنها بین 40 تا 70 پوند می باشد.

شخصیت چاو چاو

خلق و خوی چاو چاو اغلب با یک گربه مقایسه شده و دارای خصوصیاتی همچون گوشه گیری، احتیاط، استقلال، وقار، باهوش و سرسختی می باشد. علیرغم ظاهر اخم‌آلودشان، یک چاو که خوب تربیت شده است، هرگز نباید پرخاشگر یا خجالتی باشد. آنها معمولاً خود را حفظ و کنترل کرده و از ایجاد مشکل اجتناب می کنند. سگ های چاو چاو از بازی با اعضای خانواده‌شان لذت می‌برند، اما علاقه چندانی به غریبه ها ندارند و اگر بدون دعوت به خانه چاو نزدیک شوند، قاطعانه متجاوز را به چالش می‌کشد.

با این حال، اگر یکی از صاحبانش به درستی معرفی شود، به غریبه ها اجازه می دهد که او را لمس کنند. برای اطمینان از اینکه یک چاو چاو در بزرگسالی به سگی امن و آرام تبدیل می شود، اجتماعی شدن گسترده در دوران توله سگ که شامل معرفی آنها با افراد جدید، سگ های دیگر و موقعیت های مختلف است، بسیار حائز اهمیت می باشد.

سلامتی چاو چاو

چو چاو به طور کلی یک نژاد سالم است، اما مانند همه سگ ها، می تواند مستعد ابتلا به برخی از مشکلات سلامتی باشد. برخی از نگرانی های رایج سلامتی مرتبط با چاو چاو عبارتند از:

• دیسپلازی هیپ

 دیسپلازی هیپ یک بیماری ارثی است که در آن مفصل ران به درستی رشد نمی کند و می تواند منجر به ناراحتی و کاهش تحرک گردد.

• دیسپلازی آرنج

 مشابه دیسپلازی مفصل ران، دیسپلازی آرنج نیز یک بیماری ارثی است که مفصل آرنج را تحت تاثیر قرار داده و می تواند منجر به بی حسی و درد مفاصل شود.

• انتروپیون

 چاو چاو می تواند مستعد ابتلا به انتروپیون باشد، وضعیتی که در آن پلک ها به سمت داخل چرخیده و باعث سوزش و ناراحتی چشم می گردد.

• نفخ

مانند بسیاری از نژادها، چاو چاو می تواند در معرض خطر نفخ باشد، یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی که در آن معده با گاز پر شده و به خود می پیچد.

• آلرژی

 آلرژی های پوستی و حساسیت های غذایی می تواند در این نژاد شایع باشد و منجر به تحریک پوست، خارش و عفونت گوش شود.

• آب مروارید

 چاو چاو می تواند مستعد ابتلا به آب مروارید بوده که می تواند بینایی آنها را تحت تاثیر قرار دهد.

مراقبت از چاو چاو

چاو چاو نژادی همه کاره است که می تواند با موقعیت های مختلف زندگی، خواه یک قصر بزرگ باشد یا یک آپارتمان دنج، سازگار شود. با این حال، آنها باید همیشه در داخل خانه با همراهان انسانی خود نگهداری شوند نه اینکه بیرون در حیاط خلوت یا لانه رها گردند. به دلیل عدم تحمل آنها در برابر گرما، بسیار مهم است که آنها را در هوای سرد در داخل خانه نگه دارید و از رفاه آنها اطمینان حاصل کنید. مانند هر سگ دیگری، چوهای بالغ برای حفظ سلامت و شادی خود به ورزش روزانه همچون، 15 دقیقه پیاده روی در روز یا یک قدم زدن طولانی تر نیاز دارند.

این سگ‌ها به راحتی در خانه آموزش داده می‌شوند، و آموزش جعبه (صندوقچه) برای تسهیل فرآیند و جلوگیری از هرگونه رفتار مخرب در زمانی که شما دور هستید بسیار توصیه می‌شود. به یاد داشته باشید که جعبه نباید به عنوان نوعی مجازات یا حبس برای مدت طولانی استفاده شود و تنها یک ابزار مفید برای آموزش خانه و ایمنی به حساب می آید.

چاوها بسیار باهوش و قادر به یادگیری دستورات و ترفندهای مختلف می باشند و معمولا یک تصحیح شفاهی برای راهنمایی آنها در جهت درست کافی است. کسب احترام آنها از طریق آموزش مداوم و محکم در دوران توله‌گی منجر به یک چاو خوش رفتار و مطیع می گردد، به همین دلیل ایجاد مرزهای واضح و آموزش از سنین پایین باعث ایجاد یک رابطه هماهنگ و محترمانه با چاو چاو شما می شود.

تغذیه چاو چاو

مقدار توصیه شده روزانه غذای سگ با کیفیت بالا برای چاو چاو 2 تا  3/4 فنجان در روز در دو وعده غذایی می باشد. مقدار غذایی مورد نیاز سگ بالغ شما، به عواملی همچون اندازه، سن، هیکل، متابولیسم و سطح فعالیت بستگی دارد. درست مانند مردم، سگ ها نیز فردی هستند و نیازهای تغذیه ای متفاوتی دارند.

یک سگ فعال به طور طبیعی در مقایسه با سگی که فعالیت کمتری دارد به غذای بیشتری نیاز دارد. کیفیت غذای سگ نیز بسیار مهم بوده و غذای با کیفیت بهتر غذای بیشتری را در وعده های کوچکتر را فراهم می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تغذیه چاو چاو خود، به دستورالعمل های ما در وب سایت داکسیل مراجعه و از راهنمایی های ما استفاده کنید.

رنگ و نظافت خز سگ چاو چاو

چاو چاوها در دو نوع پوشش خشن و صاف وجود دارند. خز خشن، که معمولاً دیده می‌شود، ضخیم و فراوان بوده و از بدن جدا شده است. در زیر خز بیرونی یک زیرپوش نرم، ضخیم و پشمی قرار دارد. موهای اطراف سر و گردن به شکل خراش یا یال هستند و دم پر از خز آن نیز روی پشت قرار گرفته است. از طرف دیگر، چاو چاو با پوشش صاف، پوشش بیرونی سخت، متراکم و صاف و بدون هیچ گونه خراش یا پرهای مشخصی دارد. هر دو نوع خز در پنج رنگ قرمز (از طلایی روشن تا ماهاگونی عمیق)، مشکی، آبی، دارچینی (حنایی روشن تا دارچینی عمیق) و کرم وجود دارند. رنگ ها ممکن است یکدست باشند یا سایه های روشن تری در دم و پاها داشته باشند.

برای حفظ وضعیت خوب خز و جلوگیری از تجمع موهای شل روی لباس و مبلمان، برس زدن منظم آنها ضروری است. چاو چاوها ریزش های فصلی سنگینی دارند، بنابراین پوشش آنها در طول دوره های ریزش نیاز به توجه بیشتری دارد. شانه زدن منظم همچنین به جلوگیری از هر گونه بوی سگ کمک می کند. از شانه Greyhound فولادی ضد زنگ با دندانه های درشت متوسط، برس نرم سایز متوسط برای پاها، برس سنجاق متوسط برای پوشش بدن بلندتر و بطری اسپری نرم کننده خز رقیق شده برای مه پاش خز هنگام شانه زدن استفاده کنید. برای جلوگیری از شکستن مو، همیشه خز را بهه صورت مرطوب برس بکشید و برای جلوگیری از مات شدن و گره خوردن موها، تا انتها تا سطح پوست برس بزنید.

از دیگر موارد نظافت، بهداشت دندان و مراقبت از ناخن ها می باشد. دندان های چاو خود را دو یا سه بار در هفته مسواک بزنید تا تجمع جرم و باکتری ها از بین برود. ناخن‌ها را نیز یک یا دو بار در ماه کوتاه کرده و مطمئن شوید که روی زمین کلیک نمی‌کنند تا پاها در وضعیت خوبی قرار بگیرند و از پارگی‌های دردناک جلوگیری شود. بهتر است از زمانی که چاو چاو خود را توله سگ هستند، نظافت آن را شروع کنید تا آنها را به این روند عادت دهید. دست زدن مکرر پنجه‌ها، دهان و گوش‌ها به آنها کمک می‌کند تا با نظافت راحت‌تر کنار بیایند، در نتیجه معاینات دامپزشکی و سایر کارها را در بزرگسالی برای آنهاذ آسان‌تر می‌کند. نظافت را به یک تجربه مثبت پر از تمجید و پاداش تبدیل کنید تا پایه و اساس خوبی برای روال نظافت آنها ایجاد شود.

سوالات متداول در مورد سگ چاو چاو

• آیا چاو چاو سگی دوستانه است؟

چاو چاوها معمولاً سگ های اجتماعی و برون گرا نیستند و تمایل دارند از غریبه ها دوری کنند و می توانند با سگ های دیگر پرخاشگر باشند و این با تاریخچه آنها به عنوان سگ نگهبان برای خانه ها و دام ها مطابقت دارد؛ در نتیجه اجتماعی شدن زودهنگام آنها با سایر سگ ها، حیوانات خانگی و افراد بسیار مهم می باشد.

• طول عمر سگ چاو چاو چقدر می باشد؟

 چاو چاوها عموما عمری بین 10 تا 15 سال دارند.

• آیا می توان چاو چاو را تنها گذاشت؟

چاو چاوها به استقلال و اعتماد به نفس معروف بوده و اگر به درستی اجتماعی شوند و آموزش ببینند، می توان آنها را تنها گذاشت.