معرفی سگ ماستیف تبتی؛ مهربان و وفادار

قرن‌ها پیش، در تبت، سگ ماستیف‌ تبتی به‌عنوان یک نژاد بدوی به وجود آمدند که عمدتاً برای محافظت در زمین‌های سخت هیمالیا استفاده می‌شدند. امروزه این سگ های با شکوه به انجام وظایف اجدادی خود به عنوان نگهبان ادامه می دهند. آنها همچنین به طور یکپارچه با زندگی به عنوان همراهان عزیز خانواده سازگار شده اند و حتی حلقه نمایش را زیبا می کنند.

ماستیف های تبتی علیرغم جثه بزرگشان، به دلیل وفاداری و محبت ثابت، نسبت به عزیزان خود مشهور هستند. غریزه نگهبانی در آنها عمیقاً ریشه داشته و در هنگام نزدیک شدن غریبه‌ها از آنها محافظت می‌کند. با این حال، هنگامی که توسط افراد مورد اعتماد معرفی می شوند، این غول های مهربان به آسانی آغوش گرم خود را گسترش داده و نشان می دهند که قامت عظیم آنها فقط با عشق و فداکاری بی اندازه آنها برابری می کند.

بررسی اجمالی سگ ماستیف تبتی

ماستیف تبتی یک نژاد با شکوه و محافظ است که به دلیل ظاهر نجیب و پوشش دوست داشتنی اش شناخته می شود. آنها دوست داشتنی، وفادار و با خانواده عالی هستند، اما به صاحبان با تجربه نیاز دارند. این سگ های مستقل همیشه از دستورات اطاعت نمی کنند و برای مسابقات اطاعت یا چابکی مناسب نیستند. آنها معمولا در داخل خانه ساکت هستند، اما اگر در شب در بیرون رها شوند، می توانند پارس کنند.

اجتماعی شدن برای رفاه آنها حیاتی است و آنها باید با افراد مختلفی ملاقات کنند و به مکان های مختلف بروند. در حالی که آنها می توانند یک نژاد فوق العاده در محیط مناسب باشند، داشتن ماستیف تبتی یک ماجراجویی است که نیاز به بررسی و آماده سازی دقیق دارد.

اندازه سگ ماستیف تبتی

یک ماستیف تبتی نر حداقل 26 اینچ قد در شانه و حدود 100 تا 160 پوند یا بیشتر وزن دارد. قد ماستیف های ماده نیز حداقل 24 اینچ از ناحیه شانه و وزن آنها 75 تا 125 پوند یا بیشتر است.

شخصیت سگ ماستیف تبتی

کلمه “چالش برانگیز” اغلب برای این نژاد مستقل و سرسخت به کار می رود. او باهوش است و حس قوی از خود داشته و انتظار دارد با او به عنوان یک فرد برابر رفتار شود نه به عنوان یک حیوان خانگی.

ماستیف تبتی یک نگهبان خانواده وفادار است که کار خود را جدی گرفته و نسبت به غریبه ها گوشه گیر و محتاط است. اجتماعی شدن زودهنگام او به جلوگیری از پرخاشگری او کمک می کند. دعوت مرتب از بازدیدکنندگان و بردن او به پارک‌های شلوغ، فروشگاه‌هایی که به سگ‌ها اجازه می‌دهند، و در گردش‌های آرام برای ملاقات با همسایه‌ها نیز به او کمک می‌کند تا مهارت‌های اجتماعی خود را بهبود بخشد.

سلامتی سگ ماستیف تبتی

ماستیف های تبتی به طور کلی سالم هستند، اما مانند همه نژادها، می توانند تحت شرایط بهداشتی خاصی قرار بگیرند. همه TM ها به یک یا همه این بیماری ها مبتلا نمی شوند، اما اگر به این نژاد فکر می کنید، مهم است که از آنها آگاه باشید.

• دیسپلازی لگن سگ

این یک بیماری ارثی است که در آن استخوان ران به خوبی در مفصل ران قرار نمی گیرد و می تواند توسط عوامل محیطی، مانند رشد سریع ناشی از رژیم غذایی پرکالری یا آسیب های ناشی از پریدن یا افتادن روی زمین های صاف، بدتر شده و در نهایت باعث لنگش یا آرتروز گردد.

• دیسپلازی آرنج

 این یک بیماری ارثی رایج در سگ های نژاد بزرگ است که به دلیل نرخ رشد متفاوت سه استخوان تشکیل‌دهنده آرنج سگ باعث شلی مفاصل شده و می تواند منجر به لنگش دردناک شود. بسته به شدت مشکل، دامپزشک شما ممکن است جراحی، مدیریت وزن یا دارو را برای کنترل درد توصیه کند.

• پانوستیت

پانوستیت را به بهترین وجه می توان به عنوان دردهای رشد سگ توصیف کرد. این التهاب استخوان‌های بلند است که سگ‌های جوان و بزرگ را تحت تأثیر قرار داده و باعث لنگش می‌شود که اغلب از یک پا به پا دیگر منتقل می گردد. این بیماری معمولا از یک تا شش ماه طول می کشد و در نهایت با بلوغ برطرف می شود.

• Osteochondritis Dissecans (OCD)

این بیماری ارتوپدی که به دلیل رشد نامناسب غضروف در مفاصل ایجاد می شود، معمولاً در شانه رخ می دهد، اما ممکن است آرنج را نیز درگیر کند که باعث سفت شدن دردناک مفصل می شود و در سنین پنج تا هفت ماهگی در سگ ها قابل تشخیص است. ممکن است نیاز به ترمیم جراحی داشته باشد.

• نوروپاتی دمیلیناتیو ارثی سگ

 این یک بیماری ارثی است که در سن شش هفتگی در توله سگ های تبتی ماستیف دیده شده و بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد و باعث ضعف در پاهای عقب می گردد که در نهایت به فلج کامل می رسد. هیچ درمانی وجود ندارد، اما پرورش انتخابی تا حد زیادی میزان بروز CIDN را کاهش داده است.

• کم کاری تیروئید

 این اختلال شایع غدد درون ریز، که معمولا سگ های میانسال و مسن را تحت تاثیر قرار می دهد، به دلیل کمبود هورمون تیروئید ایجاد می شود. علائم آن شامل افزایش وزن، پوسته پوسته شدن پوست و کمبود انرژی است. پس از تشخیص، کم کاری تیروئید به راحتی با داروهای روزانه کنترل می شود، که باید در طول زندگی سگ ادامه یابد.

مراقبت از سگ ماستیف تبتی

ماستیف تبتی یک سگ همراه است که باید در داخل خانه زندگی کرده و به حیاط بزرگ و محصور شده ایمن دسترسی داشته باشد تا بتواند ورزش کند. یک حیاط کوچک یا دویدن سگ برای نیازهای او کافی نیست. خز سنگین، او را برای زندگی در آب و هوای گرم و مرطوب نامناسب می کند، اگرچه می تواند گرمای خشک را نیز تحمل کند. در طول هوای گرم، هر زمان که در خارج از منزل است، همیشه باید به سایه و آب شیرین دسترسی داشته باشد.

نیازهای ورزشی ماستیف تبتی را می توان با 20 تا 30 دقیقه بازی در حیاط یا نیم ساعت پیاده روی برآورده کرد. او از داشتن سگ دیگری برای بازی کردن، ترجیحاً سگی که به اندازه او باشد، لذت خواهد برد. توله‌های ماستیف تبتی سریع‌تر از نژادهای کوچک‌تر رشد می‌کنند، اما تا زمانی که بیش از یک سال سن نداشته باشند، از نظر فیزیکی بالغ نمی‌شوند.

برای جلوگیری از آسیب ارتوپدی، ورزش را به بازی آزاد در حیاط محدود کرده و تا یک سالگی توله سگتان، از پیاده روی طولانی خودداری کنید. تمرین را از روزی که توله سگ تبتی ماستیف خود را به خانه می آورید، شروع کنید. آنها باهوش هستند و به سرعت یاد می گیرند، اما ماهیت مستقل و سرسخت آنها به این معنی است که آموزش دقیق و رسمی اطاعت بهترین نتیجه را به همراه ندارد. برای ایجاد قوی ترین پیوند با ماستیف تبتی خود صبور، محکم و پایدار باشید. همیشه به دنبال رفتارهایی باشید که بتوانید به جای تنبیه او برای تخلفات، پاداش دهید. تمرین منظم و تعامل اجتماعی به شما کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که با هم به شادی زندگی خواهید کرد؛ چرا که یک ماستیف تبتی بی حوصله یا تنها، مخرب تر و پر سر و صداتر از آن چیزی است که می توانید تصور کنید، در نتیجه اجتماعی شدن برای این نژاد ضروری است.

 ماستیف های تبتی نه تنها می توانند بیش از حد بر سگ های دیگر تسلط داشته باشند، بلکه تمایل دارند بیش از حد از خانه و خانواده خود محافظت کنند. از فروشگاه ها، پارک ها و رویدادهای مختلف سگ پسند دیدن کنید. چندین بار افراد مختلف را به خانه خود دعوت کنید تا ماستیف تبتی شما یاد بگیرد که دیگران می توانند به ملک شما و قلمرو او بیایند. با آموزش مناسب، سازگاری و اجتماعی شدن، ماستیف تبتی شما می‌تواند یک عضو خانواده فوق‌العاده باشد که از شما محافظت می‌کند و بی‌قید و شرط شما را دوست دارد.

تغذیه سگ ماستیف تبتی

اینکه سگ بالغ شما چقدر غذا می خورد به اندازه، سن، هیکل، متابولیسم و سطح فعالیت او بستگی دارد. سگ‌ها نیز مانند انسان‌ها متفاوت هستند و همه آنها به یک مقدار غذا نیاز ندارند با این حال مقدار غذای توصیه شده در روز برای آنها، 4 تا 6 فنجان یا بیشتر از غذای سگ با کیفیت بالا، در دو وعده می باشد. توجه داشته باشید که برای جلوگیری از گشاد شدن ولولوس معده که به آن نفخ نیز می گویند، حداقل یک ساعت پس از ورزش شدید، از غذا و آب خودداری کنید.

رنگ و آرایش خز ماستیف تبتی

ماستیف تبتی دارای پوششی دولایه با روکش بلند، ضخیم و درشت بافت و زیرپوش سنگین، نرم و پشمی است. پوشش زیر در ماه های گرم نازک تر است. موها سفت و صاف بوده و هرگز مجعد، موج دار و ابریشمی نیستند. یال سنگینی گردن و شانه ها را می پوشاند و دم و بریچ ها (بالای ران ها) دارای خز و پر سنگینی می باشند. نرها به طور کلی پوشش بیشتری از جمله یال ضخیم تر در اطراف گردن و شانه ها، نسبت به ماده ها دارند. این خز در رنگ‌های مشکی، قهوه‌ای، طلایی و آبی، با یا بدون علامت قهوه‌ای مایل به قهوه‌ای در بالا و اطراف چشم، در کنار پوزه، روی گلو و در قسمت پایین پاهای جلویی، داخل قسمت عقب وجود دارد. برخی از ماستیف های تبتی دارای علائم کوچک سفید روی سینه و پاها هستند که در هیچ جای دیگری روی بدن یافت نمی شود. پوشش زیر ممکن است سایه های روشن تر از رنگ غالب یا خاکستری یا برنزه در سگ های سیاه و برنزه باشد.

ماستیف تبتی ریزش موی کمی دارد و ممکن است بسته به آب و هوایی که در آن زندگی می کند به صورت فصلی ریزش کند یا اصلا نریزد. موهای او را یک تا سه بار در هفته با برس سیمی برس بکشید تا موهای مرده یا شل شده از بین برود. این نژاد بوی کمی دارد، بنابراین معمولاً بیش از یک بار در ماه به حمام نیاز ندارد. سایر نیازهای نظافت شامل بهداشت دهان و دندان و مراقبت از ناخن است. دندان های ماستیف تبتی خود را حداقل دو یا سه بار در هفته مسواک بزنید تا رسوب تارتار و باکتری های همراه آن از بین برود.

ناخن های او را نیز یک یا دو بار در ماه یا در صورت نیاز کوتاه کنید. اگر صدای ضربه زدن ناخن ها روی زمین را می شنوید، آنها خیلی بلند هستند. ناخن های کوتاه پاها را در شرایط خوبی نگه می دارد و در فرش گیر نمی کند و پاره نمی شود. گوش‌ها را نیز هر هفته چک کرده تا مطمئن شوید که هیچ زباله، قرمزی یا التهابی وجود ندارد. گوش ها را در صورت نیاز با یک پنبه و یک پاک کننده توصیه شده توسط پرورش دهنده سگ یا دامپزشک خود تمیز کنید. لبه بیرونی مجرای گوش را پاک کنید و پنبه را عمیق‌تر از اولین بند انگشت خود نچسبانید.

در نهایت، نظافت را به یک تجربه مثبت پر از ستایش و پاداش برای سگ خود تبدیل کرده تا در بزرگسالی زمینه را برای معاینات آسان دامپزشکی و سایر اقدامات فراهم سازید.

سوالات متداول در مورد سگ تبتی

• آیا ماستیف تبتی سگی دوستانه است؟

غریزه‌های ماستیف تبتی که طی قرن‌ها تقویت شده‌اند باعث می‌شود از خانواده‌هایشان بسیار محافظت کنند. آن‌ها سگ‌های بسیار دوست‌داشتنی و همراهان خوبی برای بچه‌ها هستند، مخصوصاً وقتی به کودک و سگ آموزش داده می‌شود که از یکدیگر مراقبت کنند.

• آیا ماستیف های تبتی عمر طولانی دارند؟

ماستیف تبتی دارای امید به زندگی 10 تا 12 سال است. مانند بسیاری از نژادهای سگ دیگر، آنها می توانند مستعد ابتلا به چندین مشکل پزشکی، که برخی از این مسائل ژنتیکی هستند، باشند.